news for Greeks and Greece from the World * Editor: Panos S. Aivalis, journalist * email: panosaivalis2@gmail.com
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016
"Η ψήφιση του Μνημονίου απόψε είναι ο θάνατος της Ελλάδας" Μίκης Θεοδωράκης - Κυριακή, 12.2.2012

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Στροφή στα ελληνικά τρόφιμα


ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ...


Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια.
 Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι. 
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 !!! 
Μήπως πρέπει να το ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ!!! 

ALXIMISTIS ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

To χωριό Villamayor de Santiago με τους 2.500 κατοίκους του έκανε κάτι ανατρεπτικό - επέστρεψε στην πεσέτα για να ενισχύσει την οικονομία του!



To χωριό Villamayor de Santiago με τους 2.500 κατοίκους του έκανε κάτι ανατρεπτικό - επέστρεψε στην πεσέτα για να ενισχύσει την οικονομία του!
To Villamayor μαστίζεται από την ανεργία, καθώς το 1/3 των κατοίκων του είναι άνεργοι, ενώ την ίδια στιγμή οι τιμές των αγαθών αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Από το 2002 που η Ισπανία ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το ευρώ οι τιμές έχουν ανέβει μέχρι και 43%.
Για να πάνε κόντρα στους καιρούς και για να δώσουν μια ώθηση στην οικονομία τους λοιπόν, 30 επιχειρήσεις της κοινότητας αποφάσισαν τον περασμένο μήνα να δέχονται πεσέτες. Ευτυχώς για αυτούς, οι πεσέτες ποτέ δεν καταργήθηκαν ουσιαστικώς στην Ισπανία. Η κεντρική τράπεζα δεν όρισε καταληκτική ημερομηνία ανταλλαγής του εθνικού νομίσματος με το ευρώ.
Και δεν είχαν άδικο... Τα νέα μαθεύτηκαν και κάτοικοι από τις γύρω περιοχές και τη Μαδρίτη βρέθηκαν στο χωριό για να ξοδέψουν τις πεσέτες που είχαν κρατημένες. Έτσι από τον Ιανουάριο που οι 30 αυτές επιχειρήσεις έθεσαν σε εφαρμογή το πρόγραμμα, έχουν χρησιμοποιηθεί σε εμπορικές συναλλαγές πεσέτες αξίας 6.000 ευρώ.
Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία, οι Ισπανοί έχουν κρατήσει πεσέτες αξίας 1,7 δισ. ευρώ, φυλαγμένες ακόμη σε σεντούκια και κουμπαράδες!
Ο Luis Miguel Campayo, πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου, δήλωσε: "Ξέραμε πως ο κόσμος κρατούσε πεσέτες σε περίπτωση που βγαίναμε από το ευρώ". Aνέφερε ακόμα, πως όταν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί στα τέλη Φεβρουαρίου, θα πάρει τις πεσέτες που συγκέντρωσαν τα μαγαζιά, θα τις μετατρέψει σε ευρώ στη Μαδρίτη, επιστρέφοντας τα ανάλογα κέρδη στους εμπόρους.
Υπάρχει κι άλλη μικρή πόλη, στη βόρειο Ισπανία, το Mugardos, όπου επανεισήγαγε το παλαιό ισπανικό νόμισμα παράλληλα με το ευρώ, ενώ ο πρώτος διδάξας ήταν o οικισμός Salvaterra do Minho, στα βόρεια σύνορα της Ισπανίας με την Πορτογαλία, που επανεισήγαγε την πεσέτα τον περασμένο Νοέμβριο.
___________________________
*από το: http://www.e-radio.gr/

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Σήμερα στα περίπτερα το απεργιακό φύλλο της "Ελευθεροτυπίας"


Κυκλοφορεί σήμερα Τετάρτη 15 Φλεβάρη το απεργιακό φύλλο των απεργών επί 56 μέρες και απλήρωτων για επτά μήνες, εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας (Χ.Κ. Τεγόπουλος και Φωτοεκδοτική).

Μήνυμα που πήραμε από δημοσιογράφους που συμμετέχουν σ' αυτό το εγχείρημα μας λέει ότι απ' το πρώτο απεργιακό φύλο θα δώσουν το στίγμα της νέας προσπάθειας τους και μας προτρέπουν: "Αναζητήστε το, διαβάστε το, διαδώστε το".

Φυσικά σήμερα θα αγοράσουμε "Ελευθεροτυπία" και θα σχολιάσουμε το περιέχόμενο της.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το Μονεταριστικό σύστημα

Παρακολουθώντας τον τρόπο λειτουργίας του σημερινού μας συστήματος άρχισα να σκέφτομαι το πόσο λογικά μας φαίνονται τα παράλογα σχήματά του. Έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου μια ατάκα του Αλβέρτου (Albert Einstein) ‘Δεν μπορείς να λύσεις τα προβλήματα με το ίδιο σκεπτικό που τα δημιούργησες ’ προσπάθησα να δω τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία μας με μια διαφορετική οπτική γωνία. Φαντάστηκα λοιπόν τον εαυτό μου ως ένα λευκή κόλα χαρτί με μόνο όπλο του την λογική του να εξετάζει το σημερινό μας σύστημα.
Βλέπω λοιπόν τα εξής:
Δάνεια:
Υπογράφω συμβόλαιο με την τράπεζα όπου εγώ βάζω υποθήκη υλικά αγαθά (όπως σπίτια, αυτοκίνητα κοκ) και την υπόληψή μου ως άνθρωπος (βλ. εγγυητές) για να πάρω ΑΕΡΑ ως αντάλλαγμα. Τον οποίο αέρα θα καλεστώ σε βάθος χρόνου να πληρώσω εις διπλούν με την ήδη υποτιμημένη αξία του νομίσματός μου. Αν αποτύχω, χάνω όλα όσα έχω αλλά φταίω τον εαυτό μου καθώς ‘ Έπαιξα και έχασα’.


Δουλειά:
Αναγκάζομαι να πάρω μια δουλειά η οποία ουδεμία σχέση έχει με το τι πραγματικά θέλω να κάνω, για να ταΐσω τα παιδιά μου και να αποπληρώσω τον αέρα που δανείστηκα ποιο πάνω. Δουλεύω 12 ώρες την ημέρα 7 μέρες την εβδομάδα χωρίς ένσημα για να την κρατήσω λόγω του τεράστιου ανταγωνισμού. Εκτός από αυτό απειλούμε καθημερινά από το αφεντικό μου και τα παιδιά μου μεγαλώνουν χωρίς πατέρα αφού όταν πάω σπίτι είμαι τόσο κουρασμένος που δεν έχω ώρα να περάσω μαζί τους.

Πλαστές ανάγκες:
Ο χώρος της διαφήμισης μου περνάει κάποιες πλαστές ανάγκες τις οποίες πρέπει να καλύψω και σε εμένα και στα παιδιά μου για να μην περιθωριοποιηθώ από την κοινωνία. Αρχίζω λοιπόν να ξοδεύω για να ντύνομαι, να μυρίζω, να τρώω και να βλέπω όλα όσα αυτοί θέλουν.

Ικανοποίηση πλαστών αναγκών – Βραχυβιότητα των προϊόντων
Αγοράζω  προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, κινητό touch screen,  μεγάλη πλάσμα τηλεόραση και όλα όσα πρέπει να έχω για να θεωρούμε μέλος της κοινωνίας μου. Τα οποία προϊόντα έχουν υψηλό κόστος συντήρησης και προκαθορισμένο χρόνο ζωής ούτως ώστε στο μέλλον  αφού χαλάσουν να αγοράσω καινούργια. Πράγμα αξιοπερίεργο καθώς το λογικό θα ήταν τα όσα παράγουμε να αντέχουν όσο το δυνατό περισσότερο για να μην χρειαστούν ούτε εργατοώρες ούτε φυσικοί πόροι στο μέλλον για να το ξαναφτιάξουμε.

Τεχνολογική ανεργία
Απολύομαι από την δουλεία μου γιατί αντικαθίσταμαι από μία μηχανή η οποία μπορεί να δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, να μην κουράζετε, να παράγει περισσότερο από εμένα σε πολύ λιγότερο χρόνο, να μην έχει απαιτήσεις και το κυριότερο δεν πληρώνεται. Βλέπω λοιπόν από τη μία εξαιρετική αύξηση στην παραγωγή προϊόντων τα οποία ενώ κοστίζουν λιγότερο πωλούνται ακριβότερα από πριν. Αύξηση στην ανεργία, ραγδαία άνοδο της περιβαλλοντικής μόλυνσης και την αγοραστική ικανότητα του κόσμου να μειώνεται αφού δεν έχει δουλείες.

Η λίστα αυτή μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον παρουσίασα όμως μερικά τα οποία και θεωρώ ποιο σημαντικά. Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν εγώ είμαι πλέον χρεωμένος αέρα και η τράπεζα μου παίρνει το σπίτι,  είμαι άνεργος, έχω ένα μάτσο από πράγματα που σε λίγο καιρό θα χαλάσουν ούτως η αλλιώς, χωρίς αξιοπρέπεια αφού εξέθεσα τους εγγυητές μου και είμαι στο περιθώριο της κοινωνίας αφού δεν μπορώ πλέον να γίνω αυτός που θέλουν να είμαι.
Η λύση:
Χρησιμοποιώντας λοιπόν την κοινή λογική καταλήγω στα εξής.
Το μονεταριστικό σύστημα αποδεικνύεται ανάπηρο.
Ποια η εναλλακτική?
Ο τεχνολογικός αυτοματισμός και η Οικονομία των Πόρων
-Υπάρχει η τεχνολογία για να αυτοματοποιήσει τις περισσότερες δουλείες σήμερα? 
-Ναι υπάρχει
-Υπάρχουν οι πόροι στην γη για να γίνουν όλα αυτά και να μοιραστούν ίσα σε όλο τον κόσμο?
-Ναι υπάρχουν
-Υπάρχει αρκετή ενέργεια για να μην χρειαστεί πλέον να καίω πετρέλαιο και να μολύνω το περιβάλλον?
-Ναι υπάρχει

-Υπάρχει αρκετή τροφή για να ταΐσω όλο τον κόσμο έτσι να πάψει να είναι δούλος του χρήματος?
-Ναι υπάρχει

-Υπάρχει λόγος να δημιουργώ κάτι προσχεδιασμένο για να χαλάσει έτσι με την επόμενή μου αγορά να υποστηρίξω την κυκλική οικονομία?
-Όχι, τα όσα φτιάχνω θα είναι σχεδιασμένα για να διαρκούν.

Αν τα όσα ανέφερα ποιο πάνω πιστεύετε ότι δεν μπορούν να γίνουν προτείνω να μελετήσετε το venus project.
Ας κάνουμε αυτή την κοινωνία λίγο ποιο λογική. Στο χέρι μας είναι.

Πηγές:
Zeitgeist addendum
Money as debt
Zeitgeist activist orientation guide
Our technical reality
The story of stuff

Σοφοκλής Ι.


Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Στο άρθρο 99 και η Τυποεκδοτική.....


Του επιχειρείν μύρια έπονται

 
"Δρόμος της Αριστεράς"

Η είδηση της προσφυγής της Τυποεκδοτικής στην προ πτωχευτική διαδικασία του άρθρου 99 δημιούργησε αίσθηση στο αριστερό ακροατήριο. Ετσι κι αλλιώς, σκόρπιες ειδήσεις περί απολύσεων και άλλων τέτοιων ενεργειών στην επιχείρηση του ΚΚΕ από καιρό κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο, η τροφοδοτούσαν πρωτοσέλιδα εφημερίδων που αναζητούν απεγνωσμένα τεκμήρια κι επιχειρήματα για να παρουσιάσουν ως αναπόφευκτες τις αντεργατικές επιθέσεις εργοδοτών, κυβέρνησης και τρόικας. 
Πριν από δυόμισι χρόνια τα διευθυντικά στελέχη τηςΤυποεκδοτικής συναντήθηκαν στις δικαστικές αίθουσες με τους εργαζόμενους μιας άλλης εκδοτικής επιχείρησης, της Περιοδικός Τύπος Α.Ε., που προσέφευγε στο άρθρο 99. Οι μεν εργαζόμενοι αναζητούσαν τρόπους να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους (απλήρωτες αποδοχές, αποζημιώσεις κ.λπ.) από τον εργοδότη τους, τα δε στελέχη της «κομματικής» επιχείρησης προσπαθούσαν να διασφαλίσουν την αποπληρωμή των χρεών που τους είχε συσσωρεύσει ο ιδιοκτήτης της άλλοτε κραταιάς επιχείρησης. Στην πορεία της διαδικασίας οι διεκδικήσεις των δυο πλευρών αποδείχτηκαν ανταγωνιστικές και οι εργαζόμενοι που αγωνιούντες για το μέλλον τους χαρακτηρίστηκαν, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ως δούρειος ίππος του εργοδότη τους.*

Ήταν μια από τις επιχειρήσεις που φόρτωσαν με χρέη εκατομμυρίων την επιχείρηση του ΚΚΕ. Δυστυχώς ούτε η ανακοίνωση της Τυποεκδοτικής, ούτε η ανακοίνωση του Π.Γ. του ΚΚΕ δεν αναφέρεται σε ονόματα επιχειρήσεων που βρίσκονται πίσω από αυτά τα χρέη. Γιατί; Μήπως για να μην φανεί στο κομματικό ακροατήριο ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια πελάτες της επιχείρησης που «αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο-βοήθημα στη μαζική διαφώτιση του Κόμματος, υπηρετεί τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων», ήταν η Γιάννα Αγγελοπούλου, ο Θέμος Αναστασιάδης, ο Κώστας Γιαννίκος, ο Γιώργος Ανεμοδουράς και άλλοι πολλοί επιχειρηματίες που προφανώς καταπάτησαν και καταπατούν τα «συμφέροντα της εργατικής τάξης»;

Είναι πραγματικά δύσκολο να απαντήσει κάποιος στο ερώτημα: Τι θα έπρεπε να κάνει η Τυποεκδοτική για να αντιμετωπίσει τη μείωση εργασιών και τη συσσώρευση υποχρεώσεων; Όμως για εμάς το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει εντελώς διαφορετικό και άκρως πολιτικό: τι γύρευε ένα κόμμα της εργατικής τάξης να αναπτύσσει επιχειρήσεις τέτοιου μεγέθους και τέτοιου χαρακτήρα; Όταν ένα κόμμα συμπεριφέρεται ως επιχειρηματίας, είτε στις εκδόσεις, είτε στον τουρισμό, είτε στις νέες τεχνολογίες, είτε ακόμα και στο εμπόριο, σίγουρα θα βρεθεί μπροστά σε τέτοια δυσεπίλυτα διλήμματα. 

* Για την ιστορία, ενώ οι εργαζόμενοι (πρώην και νυν) της Περιοδικός Τύπος Α.Ε. διεκδικούν ακόμα πάνω από δυο εκατομμύρια ευρώ, η Τυποεκδοτική έχει κατορθώσει να εισπράξει τόσα ή και περισσότερα έναντι των οφειλών που της είχε συσσωρεύσει η επιχείρηση του Γ. Ανεμοδουρά.

ΓΚ.

*από το: